Voetbal, ik heb er zelf niet zoveel mee, maar tijdens zo’n EK voel ik ook wel de kriebels, de spanning, de teleurstelling en de saamhorigheid.
Bijzonder toch wat er allemaal los komt tijdens zo’n evenement. Dan lijkt alles even helemaal los te gaan, even vrijkomen van alles wat er in de wereld gebeurd. Even alle remmen los. De emoties mogen er dan helemaal zijn en niemand kijkt raar op wanneer je lacht, juicht, huilt, schreeuwt, teleurgesteld of woedend bent.
Veel mensen hebben hun frustratie de vrije loop kunnen laten. Prachtig eigenlijk dat zo’n happening voor zoveel mensen als een kanalisator dient voor hun vaak opgekropte gevoelens.
Ik moest denken aan een wandeling tijdens de vakantie, ik had het even helemaal gehad, was doodmoe, kon bijna niet meer vooruit komen en was het liefste daar op de grond in elkaar gezakt en daar gebleven. Maar………. we zaten op één van de heetste plekken op aarde en ik wist hoelang de heenreis was geweest en die moesten we dus ook nog terug. Het huilen stond mij nader dan het lachen en ik had behoorlijk medelijden met mezelf.
Maar plotseling zag ik een enorme vlinder, prachtig van kleur…………..
Ik ging helemaal op in de schoonheid ervan, waardoor ik mijn misère van een seconde daarvoor op slag vergeten was. Ik voelde hernieuwde energie, zag de wereld met andere ogen en voelde zoveel blijdschap en dankbaarheid.
Ik moest om mezelf grinniken, Jantje huilt en Jantje lacht. Vaak ligt er een negatieve lading op, maar in feite is dat juist een hele gezonde manier van reguleren van emoties. Zoals kinderen dat zo mooi laten zien, zij leven in het hier en nu en denken niet ‘jee net huilde ik en nu lach ik weer, wat gek’.
Nee, gewoon helemaal in lijn met wat er op dat moment te voelen is.
Dan heb je wellicht niet een EK nodig om geoorloofd de emoties te laten gaan, maar kun je ze ten alle tijden er laten zijn. Dan volgen ze elkaar heel natuurlijk op als golven die aanspoelen op het strand. De ene emotie niet beter of slechter als de ander.
Omdat wij dit veelal zijn verleerd, heb ik een hele fijne oefening die maar 5 minuten per dag duurt:
Even geen telefoon of afleidingen, terwijl je zit en je bewust bent van:
1. Wat je voelt
2. Wat je denkt
Je hoeft hier niets mee te doen. Alleen te observeren wat er voorbij komt.
En als er iets voorbij komt wat je niet fijn vindt of waar je je tegen verzet, laat het dan even helemaal toe en zeg tegen jezelf: mag best even, is niet erg, je mag je even zo voelen.
Steeds als er iets voorbij komt (boosheid, verdriet, onmacht, blijheid, angst etc.) herhaal je dit tegen jezelf.
Als de 5 minuten voorbij zijn met een wekker of iets dergelijks, dan stop je. Ongeacht wat je dan voelt.
Je gaat dan gewoon weer door met je dag.
Dit mag je natuurlijk ook meerdere keren per dag doen.
Er is geen doel met deze oefening, alleen maar bewustwording en het toelaten van wat je voelt en denkt.
Wellicht ga je merken dat de emoties en gedachten komen en gaan en dat je er helemaal niets mee hoeft.
Ik wens je een mooie oefening toe!
