“Ik wil zo ontzettend graag ergens in uitblinken”, zei ik tegen Jonas. Ik zat bij hem in zijn kamertje, waar ik geregeld kwam tussen mijn 15de en 25ste levensjaar. Jonas hielp mij bij mijn (spirituele) ontwikkeling. Hij had wijze raad en stimuleerde mij om te gaan ‘leven’, zoals hij dat altijd zei.
“Waarom wil je ergens in uitblinken”, was zijn vraag, waar ik geen antwoord op wist. “Gewoon, ik wil ergens in uitblinken, ergens heel erg goed in zijn”.
Wat ik toen niet wist, maar nu wel, is dat ik heel erg graag gezien wilde worden. Niet om wat ik kon, maar om wie ik was. Maar die inzichten kwamen pas vele jaren later.
Jonas zijn antwoord zal ik nooit vergeten: “Esther, je hebt specialisten en je hebt algemeen specialisten”.
Specialisten weten alles van bijvoorbeeld het hart, de longen of de darmen. Een algemeen specialist weet iets over het hart, de longen en de darmen. Een specialist kan alleen het hart opereren, terwijl de algemeen specialist naast het hart, ook de longen en de darmen kan opereren.
“Jij bent een algemeen specialist, Esther. Later zal je dit begrijpen en waarderen dat je van alles iets afweet en niet van 1 ding alles”.
Op dat moment baalde ik er enorm van. Wat een rot antwoord was dat, ik wilde nog steeds ergens ontzettend goed in zijn en ging enigszins gefrustreerd naar huis.
Die frustratie heb ik nog vele jaren gevoeld en nog kom ik hem wel eens tegen. Nu weet ik dat ik dan weer even aandacht voor mezelf mag hebben en mezelf mag gaan ‘zien’.
Tegelijkertijd voel ik mij dankbaar om een algemeen specialist te zijn, zeker op het moment dat er een cliënt in mijn praktijk komt en ik in alle facetten van zijn/haar leven kan meeleven en dan passend een ‘operatie’ kan uitvoeren, van dat wat diegene op dat moment nodig heeft. Wat overigens niet helemaal klopt, want de cliënt voert uiteindelijk zijn/haar eigen ‘operatie’ uit, maar mijn begeleiding daarbij is daardoor breed en veelzijdig.
Het betekent wel dat het niet altijd duidelijk is wat ik eigenlijk precies doe en wat cliënten kunnen verwachten.
CREF-behandeling?
Meditaties?
Paarden?
Dolfijnen?
Ademhaling?
EMDR?
Wat doe je eigenlijk allemaal?
Tja, dat en nog veel meer heb ik in mijn rugzak om in te zetten. En dat allemaal met als diepe drijfveer dat de cliënt zich gezien voelt en nog belangrijker, dat hij/zij zichzelf gaat leren ‘zien’!
Momenteel zet ik stappen om zichtbaar te worden in de buitenwereld, in wat ik doe en aanbied vanuit mijn praktijk Es-senses. Maar daarvoor was het in eerste instantie van groot belang dat ik mezelf ben gaan zien. Echt gaan zien!
Hoe zit dat bij jou?
Ben jij je bewust van wat jij doet om gezien te worden? Zie jij jezelf voldoende of moet je altijd aan een voorwaarde voldoen alvorens je er van jezelf of van een ander mag zijn?
