De overtuiging dat de ander jou gelukkig moet maken of dat jij de ander gelukkig moet maken, zit diep in onze maatschappij en waarden en normen verankerd.
Al op zeer jonge leeftijd had je al door dat wanneer je op een bepaalde manier reageerde of handelde, je vader of moeder hier weer op reageerde met boosheid of blijheid.
Vanuit de angst voor afwijzing, deed je er alles aan wat in je macht lag, om het je ouders zoveel mogelijk naar de zin te maken en zo te voorkomen afgewezen te worden.
Meer en meer kreeg je de overtuiging dat wanneer jij het goed deed en lief was, jij je ouders gelukkig kon maken. Maar je wist ook (bewust of onbewust) dat je wanneer je het anders deed, een grote mond had of niet deed wat er van je gevraagd werd, jij je ouders ongelukkig kon maken.
Steeds weer werd deze overtuiging bevestigd en steeds meer kwam je vast te zitten in schuld, schaamte, onmacht, frustratie en ga maar zo door.
Zelfs de songteksten van liedjes, bevestigden dit beeld. ‘Door jou voel ik mij gelukkig’ of ‘Jij bent degene die mij gelukkig maakt’.
En hoe vaak hoor je of zeg je: ‘door jou kan ik niet dit’ of ‘als je niet dat doet, dan……….’
Ik ben benieuwd naar wat er door je heen gaat wanneer je de volgende zin leest?
Ik ben niet verantwoordelijk voor andermans geluk en de ander is niet verantwoordelijk voor mijn geluk
Welke gedachten komen er bij je op?
Welke eventuele weerstanden voel je?
Hoe is het wanneer je alleen verantwoordelijk bent voor jezelf, je eigen geluk en dat wat je denkt/voelt en doen?
Dan kun je de ander niet meer verantwoordelijk stellen voor jou en jouw geluk.
En dat kan zeer confronterend zijn, want dan kun je het niet meer buiten jezelf leggen en kun je alleen nog maar kijken naar jezelf en hetgeen je zegt/denkt/voelt/doet.
En hoe is het wanneer de ander alleen verantwoordelijk is voor zichzelf, zijn/haar eigen geluk en dat wat hij/zij denkt/voelt en doet?
Naast een opluchting kan dit ook confronterend zijn, want dan ben je wellicht niet meer ‘nodig’ of word je niet meer ‘gezien’.
Dit mechanisme zit zeer gecompliceerd in elkaar, want voor je het weet, maak je de ander verantwoordelijk voor jouw geluk of laat je de ander jou verantwoordelijk maken voor zijn/haar geluk. Je raakt erin verstrikt en dit mechanisme houdt deze wederzijdse afhankelijkheid steeds in stand.
Dit is een constante bewustwording, wat diepgaand zelfonderzoek vraagt.
Vragen die je hierbij kunnen helpen zijn:
- Wie maak jij verantwoordelijk voor jouw geluk?
- Op welke manier doe je dit?
- En voor wiens geluk voel jij je verantwoordelijk?
- Wie maakt jou verantwoordelijk voor zijn/haar geluk?
Mocht je meer nodig hebben of ondersteuning zoek in jouw zelfonderzoek, je bent van harte welkom.
Ik kijk graag met je mee!
